Activering van cannabinoïden: Decarboxylatie
In 2022 werd het essentieel om de welbekende kernprocessen van hennep en andere varianten van Cannabis Sativa te heroverwegen.
Niet-psychoactieve stoffen zoals CBD en CBG zijn nu wijdverspreid beschikbaar in commerciële producten over de hele markt: terpenen vinden hun toepassing als geurcomponenten in cosmetica en als smaakmakers in drankjes en voedsel; het toegestane gebruik van de cannabisplant heeft een nooit eerder gezien niveau bereikt.
Toepassingen en producten die de bast, vezels, oliën, en eiwitten (afkomstig uit zaden) van cannabis benutten, hebben de industrie ervan overtuigd dat er een echte en significante markt voor deze producten bestaat. Dit heeft ook geleid tot een significante toename in wetenschappelijk onderzoek naar de plant.
Wanneer we de focus leggen op cannabinoïden, of specifieker op fytocannabinoïden, is het belangrijk te onthouden dat de plant geen bioactieve, neutrale vormen zoals cannabidiol (CBD) of cannabigerol (CBG) kan aanmaken. In plaats daarvan produceert de plant hun zure voorgangers, CBDA en CBGA, die op natuurlijke of kunstmatige wijze kunnen worden omgezet in hun actieve, neutrale vormen.
De chemische reactie
Het specifieke proces van afbraak of omzetting staat bekend als decarboxylatie. De pogingen om de snelheid hiervan te beheersen en te beïnvloeden hebben geleid tot een grondig begrip van zijn gedetailleerde structuur.
Vanuit een technisch perspectief is deze reactie vrij eenvoudig: de neutrale vorm wordt gevormd door het zuurmolecuul te verhitten, wat resulteert in het vrijkomen van een koolstofdioxide molecuul (CO2).
Deze reactie treedt niet alleen op bij volledig geïsoleerde moleculen (zuren in gasvorm) maar ook tijdens een reeks solvatatiereacties die van nature plaatsvinden in cannabinoïde zuren aanwezig in oplossingen zoals harsen. Dit omvat ook oppervlakken van biomassa, extracten, isolaten, intermediaire en finale producten.
Onderzoek naar extracten bij diverse temperaturen heeft een relatief simpele pseudo-eerste-orde reactie aan het licht gebracht.
Echter, gedetailleerde simulaties van atoomverplaatsingen tijdens de reacties onthulden een aanzienlijk complexer gedrag: afhankelijk van het specifieke zuur kunnen de reacties tot wel zes verschillende paden tegelijkertijd volgen, zonder de secundaire reacties mee te rekenen, die alle leiden tot hetzelfde neutrale eindproduct.
Interactie
De interactie met partnermoleculen tijdens de reactie kan de relatieve reactiesnelheden beïnvloeden, zelfs onder gecontroleerde en nagebootste omstandigheden.
Het zorgvuldig beheren van de decarboxylatie van echte oplossingen (inclusief zuivere oplossingen) moet worden gezien als een experimenteel proces dat vereist dat de onderzoeker de vorming van neutrale componenten nauwgezet volgt.
De omstandigheden moeten voor elk systeem en elke ruwe materie op maat worden gemaakt en aangepast.
Decarboxylatie voor iedereen
Eenvoudig uitgelegd vindt decarboxylatie plaats door de verhitting van zure cannabinoïden. Het wordt vaak gebruikt om de CBDA op commerciële henneptoppen te transformeren en CBD te produceren, zowel voor commercieel als voor persoonlijk gebruik.
De reactie kan spontaan plaatsvinden, maar wordt meestal versneld met behulp van huishoudelijke apparaten zoals ovens.
Het gemak waarmee de biomassa verhit kan worden, heeft geleid tot een overvloed aan handleidingen en tutorials over hoe je CBD activeert door henneptoppen te ‘bakken’; een proces dat zowel de cannabinoïden activeert (volledige decarboxylatie kan in een paar uur plaatsvinden) als de biomassa afbreekt.
Lagere temperaturen vereisen meer tijd, maar veroorzaken minder geoxideerd materiaal.
Het behoud van terpenen en aroma’s is van cruciaal belang: deze verbindingen gaan grotendeels verloren tijdens de verhitting, in een verhouding van ongeveer ‑40% w/w.
Alle belangrijke cannabinoïdezuren, CBDA, THCA, CBGA en de varinezuurvarianten (CBDVA, THCVA en CBGVA), ondergaan decarboxylatie, maar bij verschillende snelheden.
Gegevens over THCA, CBDA en CBGA in dezelfde extracten (onder dezelfde omstandigheden) laten zien dat de decarboxylatiesnelheid van THCA bijna het dubbele is van die van CBDA en CBGA, die een vergelijkbare snelheid hebben.
Een andere interessante factor is dat de decarboxylatie naar THC veel schoner is: na het bereiken van totale decarboxylatie was de totale THC slechts 9% lager dan de theoretische waarde.
Daarentegen bleken CBD en CBG, respectievelijk, 18% en 53% lager te zijn.
Het verlies wordt gedeeltelijk verklaard door de structuur van de voorlopers: de CBD- en CBG-structuren zijn minder rigide en de geactiveerde vormen die tot de neutrale vormen leiden, kunnen een breder spectrum aan interacties met andere verbindingen genereren, waardoor er andere moleculen ontstaan.
De moeite waard of riskant?
Dit is afhankelijk van verschillende factoren.
Om actieve bestanddelen te creëren die interactie aangaan met ons lichaam, is het activeren van zure cannabinoïden vereist. Echter, dit proces kan de kwaliteit van de biomassa (qua smaak en uiterlijk) negatief beïnvloeden, de hoeveelheid waardevolle terpenen verlagen en mogelijk toxische stoffen vrijmaken.
Gezien deze factoren, vormt het roken van cannabis geen optimale methode. Zelfs met geavanceerde filtersystemen, kan de verbranding van biomassa een alarmerend aantal giftige verbindingen vrijmaken, die de voordelen van de plant en elk ander medicinaal mengsel kunnen overschaduwen.
Met betrekking tot verdamping, kunnen de juiste standaarden gehanteerd worden om veilige producten te produceren.
Verdampers variëren in vorm en grootte, maar hebben over het algemeen drie kerncomponenten: een compartiment voor de biomassa, een verwarmingselement, en een inhalatiebuis.
De instelling van de temperatuur op het verwarmingselement is cruciaal om te bepalen of verdamping of verbranding optreedt.
Een kwaliteitsverdamper kan zuivere aerosolen produceren met minimale noodzaak tot filtratie.
Tijdens het verdampingsproces vindt decarboxylering plaats bij het verwarmingselement, waardoor neutrale cannabinoïden, samen met terpenen en andere stoffen, rechtstreeks worden opgenomen.
Industrieel gedecarboxyleerde extracten, die gebruikt worden in producten zoals oliën, eetwaren en e-liquids, dienen getest en gecertificeerd te zijn voor gebruik in specifieke producten en markten.
Voor de bereiding van eetbare producten thuis wordt de afgewogen biomassa vaak in de oven verhit. Online recepten hebben de neiging de benodigde tijd voor volledige decarboxylering van gedroogd materiaal te onderschatten, maar het volgen van deze instructies leidt over het algemeen tot acceptabele resultaten.
De geactiveerde biomassa kan daarna worden geëxtraheerd of verpulverd en vervolgens gemengd of verwerkt met andere ingrediënten.
Laat een recensie achter en/of lees ze hieronder!
Bij de stichting WietOliePuur willen we graag dat onze klanten tevreden zijn met de producten die we aanbieden.
Daarom waarderen we het zeer als onze klanten hun mening delen over onze producten door middel van een eerlijke en uitgebreide recensie.
Dit kan geheel anoniem gedaan worden. Door een recensie achter te laten, help je niet alleen jezelf of de stichting, maar ook anderen die nog twijfelen of angst hebben bij het gebruik van deze producten.
Het delen van jouw ervaring kan hen helpen bij het maken van een weloverwogen beslissing. We hopen daarom dat je bereid bent om jouw ervaringen met ons te delen. Zodat we onze producten en diensten kunnen blijven verbeteren.